Wywiad z facetem, który zrobił niesławną kupę w finale <em>„And Just Like That”</em>

Carrie Bradshaw oficjalnie (prawdopodobnie) po raz ostatni powiesiła na kołku swoje buty Manolo. Od ostatniego odcinka „ And Just Like That ” fani chłonęli dziedzictwo serialu. A konkretnie jeden moment. Najbardziej memowy (i najbardziej przerażający) moment finału rozgrywa się podczas kolacji w Święto Dziękczynienia, kiedy toaleta Mirandy zatyka się kupą, po tym jak jeden z jej gości z nietolerancją laktozy objada się serem. Zamiast odwracać się, gdy toaleta zaczyna się przelewać, dostajemy widok z bliska, z lotu ptaka – obraz, który na zawsze wrył się w pamięć widzów.

Scena z kupą – jak praktycznie każdy element AJLT – wywołała kontrowersje . Niektórzy fani kwestionowali, czy scena ta była odpowiednim pożegnaniem tak ukochanych postaci, podczas gdy inni twierdzili, że (dosłowny) pokaz gówna wydawał sięmetaforą całego AJLT . Jednak showrunner Michael Patrick King bronił sceny, mówiąc Deadline, że „Seks w wielkim mieście” i AJLT „zawsze borykały się z wieloma problemami w związkach” i że „ była ona manifestacją tego, jak gówno się nawarstwia i trzeba sobie z nim radzić”.

Wszyscy pamiętamy, jak Charlotte „ położyła się w spodniach ” w pierwszej części „Seksu w wielkim mieście” , a Poughkeepsie pozostała wygodnie ukryta poza ekranem, ale zbliżenie w finale wyniosło spektakl na nieznane wody. I w prawdziwym stylu Bradshawa, nie mogłem się powstrzymać od pytania… co właściwie składa się na stworzenie takiego widowiska? Odnalazłem więc człowieka odpowiedzialnego za to, rekwizytora Michaela Cory'ego. Nasza rozmowa została zmontowana i skrócona dla większej przejrzystości.

Slate: Jak dowiedziałeś się o kupie? Czy widziałeś ją w scenariuszu, czy ktoś poklepał cię po ramieniu i szepnął: „Potrzebujemy kupy. Dużo kupy”.

Michael Cory: Michael Patrick King jest bardzo konkretny, więc to był moment wyreżyserowany. Po otrzymaniu scenariuszy spotykamy się z kierownikami wszystkich działów i omawiamy odcinek. I pamiętam rozmowę z nim na ten temat. Pamiętam, jak mówił o tym, że musi być grubo i że chciałby zobaczyć „męty”.

Z czego zrobiłeś tę kupę?

Wiedzieliśmy, że to musi być bardzo specyficzna kupa w stylu „katastrofy na talerzu serów dla osób z nietolerancją laktozy” – z elementem unoszącym się w powietrzu. Pływające kawałki, które najczęściej widać w programie, to w zasadzie modelina, którą schowaliśmy w muszli klozetowej, żeby były pierwszymi, co się zobaczy. Resztę wymieszałem w gigantycznym wiadrze – zrobionym z mnóstwa muffinek otrębowych, lodów waniliowych, płatków owsianych, syropu czekoladowego, dużej ilości wody i labneh – czegoś w rodzaju jogurtu. I nie mieszaliśmy tego za dużo, bo chcieliśmy, żeby było grudkowate.

Kto brał udział w wyborze? Czy musiałeś przedstawić Michaelowi Patrickowi Kingowi różne opcje do wyboru, jak Złotowłosej?

To właśnie takie rzeczy uwielbia MPK – pisze je, więc wszystko dzieje się w jego głowie. Czerpie radość z niezręcznych sytuacji i stawiania ludzi w niewygodnych sytuacjach dla żartu. Zmieszałem więc składniki z jednego wiadra i pokazałem mu. I bardzo mu się spodobało, więc zmieszałem składniki z dwóch wielkich wiader, które przyniesiono na plan.

Jeśli byłeś online w ciągu ostatniego tygodnia, zauważyłeś, że kupa stała się hitem. Ludzie dużo o niej pisali…

Czyli to jakaś metafora całego serialu?

No cóż, tak, niektórzy tak mówili. Czy to jest bolesne?

Nie! Uwielbiam pracować nad tym serialem i kocham wszystkich zaangażowanych w niego. To tak ważna instytucja, że ludzie przywiązali do niej własne uczucia. Przeprowadziłem się do Nowego Jorku w szczytowym okresie popularności „Seksu w wielkim mieście” , ale wielu ludzi z AJLT pracowało nad nim od czasu premiery oryginalnego serialu, więc wiemy, że ludziom bardzo na nim zależy. Wiemy też, że spora część widzów ogląda go z nienawiścią, wściekłością lub szuka w nim jakiegoś rodzaju katharsis.

Często zadaniem rekwizytów jest bycie subtelnymi. Ale z kupą była tak wyeksponowana – czy to sprawia więcej frajdy?

Mój zespół zawsze świetnie się bawi żartami o płynach ustrojowych i kupie. Zrobiliśmy kupę w drugim sezonie, kiedy Miranda spotykała się z narratorem audiobooka i wdepnęła w żwirek, ale to był o wiele mniej subtelny moment.

Czy jest różnica między gównem z „finału sezonu” a gównem z normalnego odcinka?

Staramy się wkładać ten sam poziom wysiłku i napięcia we wszystko, co robimy – nawet jeśli nie wiemy, czy coś jest filmowane – ponieważ chodzi o zbudowanie świata dla serialu i dla aktorów. Nie ma więc znaczenia, czy chodzi o jedzenie, które jedzą na kolacji w Święto Dziękczynienia, książki, które czytają, czy kupę. Dla mnie niczym się to nie różni.

Uniwersum „Seksu w wielkim mieście” nie jest nowością w humorze toaletowym, ale myślę, że to pierwszy i jedyny raz, kiedy widzieliśmy ludzkie odchody na ekranie. Wciąż dość rzadko się to widuje w telewizji, prawda?

Cóż, myślę, że w przypadku telewizji kablowej, możliwości pokazania programów były ograniczone. Ale wraz z rozwojem streamingu to się zmienia.

Muszę przyznać, że jestem całkiem zadowolony, iż nie była to kupa jednego z głównych bohaterów...

Tak, są pewne rzeczy, których nie musisz wiedzieć.

Jak myślisz, jak wyglądałaby kupa Carrie Bradshaw? Założę się, że wyglądałaby bardzo szykownie.

To byłoby coś w rodzaju króliczych odchodów.

Z odrobiną diamentów od Manolo Blahnika…

A co dziwne, zamszowo-niebieski?

Tak, zamszowo-niebieskie królicze odchody z diamentowo inkrustowaną kupą. W pewnym sensie kupa to wielki czynnik wyrównujący, prawda? Wszyscy to robimy. Nawet Carrie Bradshaw musi to robić…